Φιλοσοφία
Μιχαήλ Άγγελος, Η Δημιουργία
Ελληνική Φιλοσοφική Βιβλιογραφία (δικτυακός τόπος για τη Φιλοσοφία)
Εγχειρίδιο Ιστορίας της φιλοσοφίας W. Windelband, H. Heimsoeth, μετάφραση Ν.Μ. Σκουτερόπουλος (τόμος Α), (τόμος Β), (τόμος Γ)
Φιλοσοφία (Εκπαιδευτική Τηλεόραση)
Η θάλασσα μέσα μου, Mare adentro. Ισπανία, 2004.
Σκηνοθεσία: Αλεχάντρο Αμενάμπαρ. Σενάριο: Αλεχάντρο Αμενάμπαρ, Ματέιο Τζιλ.
Ηθοποιοί: Χαβιέρ Μπαρντέμ, Μπέλεν Ρουέντα, Λόλα Ντουένας, Μάμπελ Ριβέρα. 125 λεπτά.
Η ταινία είναι βασισμένη σε αληθινή ιστορία: εκείνη του Ραμόν Σαμπένδρο από τη Γαλικία που, το 1998, παρ' όλο που δεν κατόρθωσε να πείσει το κράτος να περάσει έναν νόμο για την ευθανασία, κατάφερε τελικά να δώσει τέρμα στη ζωή του, πίνοντας υδροκυάνιο, οργανώνοντας τον θάνατό του μ' έναν έξυπνο τρόπο ώστε νομικά να μην μπορεί να κατηγορηθεί κανείς.
Πέρα από το θέμα της ευθανασίας, εκείνο που βασικά ενδιαφέρει τον Αλεχάντρο Αμενάμπαρ στην ταινία του είναι να σκιαγραφήσει το πορτρέτο ενός ανθρώπου που αγωνίζεται για το δικαίωμα της ελευθερίας: ελευθερίας να επιλέγει το δικαίωμα στη ζωή ή στον θάνατο. «Μια ζωή σ' αυτήν την κατάσταση δεν έχει αξιοπρέπεια», λέει σε κάποια στιγμή ο Ραμόν.
Κάποτε ο Ραμόν ήταν ένας όλο ζωντάνια νέος, που αγαπούσε τη θάλασσα και του άρεσε να ταξιδεύει και που τώρα, εξαιτίας ενός ατυχήματος στα 25 του χρόνια (βουτώντας στο νερό από έναν βράχο), βρίσκεται παράλυτος στο κρεβάτι.
Από τις πιο ωραίες σκηνές είναι εκείνη όπου ο Ραμόν σηκώνεται αργά από το κρεβάτι του και πετά για να φτάσει στην παραλία, όπου συναντά τη δικηγόρο του, τη Χούλια, με την οποία είναι ερωτευμένος.
Ο Αμενάμπαρ έφτιαξε μια ταινία, που, αν και το θέμα της είναι ο θάνατος, αποδεικνύεται τελικά ένας ύμνος στη ζωή και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Η ταινία είναι πολυβραβευμένη. Μεταξύ άλλων πήρε και Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας.